بخش اول: دستاوردها

عبدالرحیم اباذری

حمله رژیم جنایتکار صهیونیستی با همکاری و همدستی دولت  آمریکا به سرزمین مان ایران اگر چه آثار و تبعات نامطلوبی در پی داشت و موجب خسارات جانی و مالی فراوان شد که مهمترین آنها شهادت فرزندان فرهیخته ،  سرداران فداکار و  بخشی از مردم عزیز و بی دفاع  این سر زمین بود؛ اما دفاع مقتدرانه ایران، مقابل این تجاوزات و شرارت‌های آشکار،  دستاورد هایی را نیز به همراه داشت که نباید از آنها غافل شد:
 
1 – آشکار شدن هر چه بیشترِ ماهیت تجاوزگری و کودک کشی رژیم صهیونیستی و نمایش چُهره چُدَنی، شیطانی و فریبنده نظام سیاسی آمریکا به سرکردگی ترامپ.

2  - پوشالی بودن برخی نهادهای بین المللی  مانند سازمان ملل متحد، شورای امنیت و آژانس انرژی اتمی که در شرایط حساس دچار بی خاصیتی و رخوت شده و نه تنها حمایت موثری از ملت ها و کشورهای تحت ستم و تجاوز به عمل نمی آورند، بلکه در برخی موارد خود جاده صاف کنِ تجاوز می شوند؛ که سکوت بعضی یا اکتفا به محکومیت های کلیشه ای بعض دیگر در خصوص جنگ اخیر نمونه ای از آن بود. 

3  – بی وفائی و عهد شکنی دنیای شرق  و روسیه به سرکردگی پوتین و هم پیمان  هایش. اینها بارها نشان دادند هرگز نمی توانند یا نمی خواهند به خاطر تامین منافع خود از ما دفاع کنند و سر بزنگاه ها از پشت خنجر زدند. خودشان گفتند در اسرائیل دو میلیون یهودی روسی تبار دارند. 

4 – نمایان شدن هویت  ضد میهنی بعضی  رجاله های سیاسی و مدعیان وطن فروش مثل منافقین و سلطنت طلبان فرصت طلب و چماق به دست که غیرت ملی و میهنی خود را در این ماجرا به فروش گذاشتند و به نوکری تمام قد رژیم صهیونیستی در آمدند. 

5 – بروز بلوغ سیاسی، اتحاد، همبستگی و فَوَران عِرق ملی ، مذهبی و میهنی مردم و جوانان ایرانی و کنشگران سیاسی داخل و خارج در حمایت یکپارچه از تمامیت ارضی ایران و مدافعان نظام ، به‌رغم تنش ها، گلایه ها، دلخوری ها و انتقاداتی که به عملکردهای  بخشی از حاکمیت داشتند. باید اعتراف کرد روح جمعی مردم ایران همیشه خط شکن بوده و در رخدادها نشان داده از همه مسئولان و حتی حاکمیت جلوتر است. باید قدر این نعمت را دانست.

6. مدیریت قوی ، مقتدرانه و به هنگام  رهبری معظم انقلاب در جنگ 12 روزه و خارج نمودن بسیار سریع و سازمان یافته کشور از حالت پدافندی به وضعیت آفندی برغم شهادتِ بخشی از فرماندهان موثر نظامی که در نوع خود از نظر نظامی، حرکتی بی مثل و مانند بود و هنوز هم ادامه دارد. 
 
7 – احراز و تثبیت جایگاه قدرت نظامی و اراده آهنین ایران در مقابل تجاوزهای دشمن و جرات و جسارت رویارویی مقتدرانه و عزتمند با قدرت جهانی غربِ  وحشی به سرکردگی آمریکا و کودک نامشروع  و ناخلف خاورمیانه ای آن.

8 – همراهی و همدلی وجدان عمومی مردم جهان با مردم ایران که گزارش آن را در اخبار داخلی و خارجی و شبکه های مختلف مجازی مشاهده کردیم.

9 – تثبیت اعتبار چهره ی صلح جویانه نظام جمهوری اسلامی و جنگ طلبی دشمنانش در سطح جهانی. نظام اسلامی و مسئولان ما در این جنگ دست بالا را به همراه داشتند و عزتمندانه پیشنهاد آتش بس را قبول کردند و حتی از مذاکره نیز استقبال نمودند.

10 – شکست پذیر بودن  و مفتضح شدن دشمن تا دندان مسلح در مقابل توان نظامی و موشکی ایران. همه مردم جهان دیدند که دشمنان تا دندان مسلح در مقابل موشک های خیبر شکن ، چگونه ذلیلانه به دنبال پیدا کردن سوراخ موش بودند! 

11 – ناکامی دشمن در دسترسی به اهداف شوم براندازی  و در ماندگی از ادامه تجاوز و توسل عاجزانه، ذلیلانه و ملتمسانه به آتش بس.

12  - شکل گیری وحدت و انسجام اسلامی و عربی  کم نظیر در محکومیت صریح تجاوزات رژیم نامشروع اسراییل به‌ رغم تلاش های دیپلماتیک آمریکا در پیشگیری از آن و مضافا فرا گیری فرهنگ سیاسی مذهب تشیع و گرایش جوانان مسلمان و غیر مسلمان عرب به آن. 

پیرامون تک تک موارد فوق تحلیل های زیادی می شود مطرح کرد و جا دارد از سوی صاحب نظران و متخصصان بیش از پیش مورد توجه و تأمل قرار بگیرد تا مسئولان مربوطه دستاوردها را تقویت و تکمیل کنند. 

اما آنچه که در اینجا می توان نوشت این است که مجموعه حاکمیت و مسئولان اجرائی ، قضائی و تقنینی   از این سرمایه نادرِ « اتحاد و همدلی و همبستگی مردم با نظام» باید بیشتر حراست کنند و نگذارند  بعضی آدم های نامیزان و گروه های افراطی  با اظهارات و عملکردهای نسنجیده، ناشیانه و ساده لوحانه، دوباره به فاصله ها  و شکاف ها بیافزایند و بدانند  اگر این همدلی و حمایت ها  نبود هرگز موشک ها به تنهایی نمی توانستند حرف آخر را بزنند و دشمن را به زانو در بیاورند. یادمان باشد که اقتدار نظام در مرحله نخست به رضایت ، حمایت و مقبولیت  و همبستگی مردمی بستگی دارد و این حقیقت بارها به تجربه ثابت شده  است. 



  • نویسنده :
  • منبع :